Als student organisatiepsychologie kwam ik in aanraking met een theorie over verandering uit de onderwijskunde van prof. dr. Dolf van den Berg. Daar ontstond mijn affiniteit met onderwijs. Waarom is het zo georganiseerd, leidt het tot het maatschappelijk resultaat dat we wenselijk vinden? Hoe kan het beter?
Mij boeit de analogie tussen leidinggeven en lesgeven. Beide processen hebben veel te maken met ruimte geven en ontwikkeling stimuleren. Een van de partijen heeft weliswaar meer verantwoordelijkheid, maar kan niets afdwingen. En in beide gevallen ligt de voldoening vaak niet zozeer in het objectieve resultaat, maar in de persoonlijke groei die betrokkenen doormaken: leerling, leraar en leidinggevende.
Mijn promotieonderzoek vond plaats in het onderwijs, en daarna heb ik voor verschillende universiteiten en hogescholen nog onderzoeks- en opleidingswerk gedaan rond het thema professionaliteit van leraren. Dit bracht me in 2013 bij stichting NIVOZ, waar ik vijf jaar met veel plezier heb gewerkt aan het verbinden van onderzoek en praktijk op de thema’s pedagogiek en leiderschap.
Ook mijn eigen ervaringen, zowel van mij persoonlijk als die als ouder, zijn voor mij een inspiratiebron om te denken en schrijven over hoe we onderwijs betekenisvoller en rechtvaardiger kunnen maken.
Op dit moment ben ik niet rechtstreeks meer betrokken bij onderwijsonderzoek. Wel denk ik mee in klankbordgroepen en dergelijke. En af en toe schrijf ik wat. Het resultaat daarvan vind je terug bij Publicaties.